yukarı
(juka'ɾɯ)
ad üst taraf
haut eril dağın yukarısı le haut de la montagne
yukarı
sıfat 1. üst kısımda duran supérieur Yukarı dairelere su çıkmıyor. L'eau n'arrive pas aux étages supérieurs.
2. mecaz üstün
au dessus ; supérieur Arkadaşı ondan yukarı bir sınıfta. Son ami est dans une classe supérieure.
yukarı
aloft, up
zarf göğe doğru
vers le haut Asansör şimdi yukarı çıktı. L'ascenceur vient de monter. Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.