tın-

tın-

(tɯn'-)
fiil nesnesiz tınar (tɯ'naɾ)

1. prendre au sérieux, accorder de l'importance Uyarılara karşı hiç tınmadı. Il n'a pas bronché face aux avertissements.

2. émettre des sons Teneke tınıyor. Le fer blanc tinte.