laf

laf

(laf)
ad

1. söz parole dişil Lafını bilerek söyler. Il pense chaque parole qui sort de sa bouche.

2. sohbet conversation dişil parole dişil lafını kesmek couper la parole de qqn
zamanı unutmak parler beaucoup; papoter - Komşumla marketin önünde lafa daldım. Avec mon voisin je suis resté à papoter devant l'épicerie.

3. boş söz parole vaine eril Artık laflar fayda etmiyor. Désormais les paroles sont vaines.

a. dokundurmak interpeller - Toplantıda hatası olanlara laf attı. Il a interpellé ceux qui commettaient des erreurs lors de la réunion.

b. sözlü taciz harceler sexuellement - Kız kendisine laf atanları ağabeyine şikâyet etti. La fille s'est plainte auprès de son frère aîné de ceux qui la harcelaient sexuellement.

4. yalan haber commérage eril Komşunun lafını ediyorlar. Ils font du commérage à propos du voisin.
dedikodu çıkması jaser ; médire - Kadın hakkında laf çıktı. On jase à propos de cette femme.

---

laf

ünlem

boş konuşma ce ne sont que des mots ! Bütün borcunu ödeyecekmiş, laf! Il rembourserait toutes ses dettes; ce ne sont que des mots !

Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.