kökle-

(kokle- konumundan yönlendiriliyor)

kökle-

(cœcle'-)
fiil geçişli -i hâli kökler (cœc'leɾ)
1. Yol kenarındaki ağaçların tamamını köklediler.
2. Yarın tarlayı kökleyecekler.
3. mecaz Boş yolda gaz pedalını kökledi.