kavla-

kavla-

(kavɫa'-)
fiil nesnesiz kavlar (kav'ɫaɾ)

dışa çıkmak être écorcé, épluché Tabağın çinkosu kavlamış. Le zinc de l'assiette s'est écaillé.

---

kavla-

fiil geçişli -i hâli

1. kabuk dökmek écorcer Söğüdü kavladı. Il a écorcé le saule.

2. deri soymak soulever la croûte d'une plaie Çocuk kolundaki yarayı kavladı. L'enfant a soulevé la croûte de la plaie de son bras.

Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.