kara

kara

(ka'ɾa)
ad

toprak, taş alan terre ; continent feminine-masculine yeryüzünde karaların denizlere oranı sur la terre, la proportion des continents par rapport aux mers

---

kara

(ka'ɾa)
ad

1. siyah renk noir eril Karalara büründü. Il s'est drapé de noir.

2. koyu ten brun eril karanın kaşları les sourcils du brun (de la brune)

3. mecaz ayıp honte dişil Alnındaki kara onu bir ömür boyu takip etti. La honte l'a poursuivi toute sa vie.

4. mecaz yalan calomnie dişil diffamation dişil Her beğenmediğine bir kara! Il n'arrête pas de calomnier tous ceux qui ne lui plaisent pas !
yalan atmak diffamer ; calomnier ; exécrer - anlamadığına kara çalanlar ceux qui exècrent ce qu'ils ne comprennent pas

---

kara

schwarz, Land, braunblack, land, dry land, ebonynoir, terreчёрный, земляأَرْضٌpevninalandξηράtierramaazemljaterreno陸땅landlandlądterramarkที่ดินđất土地
sıfat

1. siyah renkli noir kara duvar mur noir

2. kötü mauvais ; maudit ; angoissant kara talih mauvais sort
ne yapacağını bilememek broyer du noir Borcunu nasıl ödeyeceğini kara kara düşünüyor. Il broie du noir en pensant à la façon dont il paiera sa dette.

Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.