fışkır-

fışkır-

(fɯʃkɯɾ'-)
fiil nesnesiz fışkırır (fɯʃkɯ'ɾɯɾ)

1. gicler ; jaillir yerden fışkıran sular les eaux qui jaillissent de la terre

2. jaillir bakımsız bahçelerden fışkıran otlar l'herbe qui pousse dans les jardins abandonnés

3. mecaz abonder ; regorger Buralardan erik fışkırıyor. Cet endroit regorge de prunes.