dişle-

dişle-

(diʃle'-)
fiil geçişli -i hâli dişler (diʃ'leɾ)

1. dişiyle ısırmak mordre Elmasını dişleyip bırakmış. Il a mordu sa pomme et l'a laissée.

2. çiğnemek mâcher Ağzına aldığı bir lastik parçasını dişleyen inek hastalanmış. La vache qui a mâché le bout de caoutchouc est tombée malade.