dil

dil

(dil)
ad

1. vücutta organ langue dişil dilin üzerindeki sinirler les nerfs de la langue
yanlış söyleyiş

lapsus - Heyecandan dilim sürçtü. Ma langue a fourché d'émotion.

hakaret etmek

agression verbale - başkalarının namusuna dil uzatmak agresser verbalement l'honneur des autres

dillendirmek

exprimer, faire état - sorunları dile getirmek faire état des problèmes

çok konuşmak

mecaz parler à tort et à travers - Şımarık kızlarının da dili pek uzamış. La langue de leur fille est bien pendue.

2. alette parça pène eril terazi dili aiguille de balance

3. ayakkabı aksamı languette dişil ayakkabının dili la languette de la chaussure

4. müzik nefesli çalgı aksamı anche dişil Klarnetin dili çatlamış. L'anche de la clarinette est fendue.

---

dil

tongue, language, idiomSprache, Zungelengua, lenguaje, idiomalangue, langagetong, taalلِسَان, لُغَةٌjazyksprog, tungeγλώσσαkielijeziklingua, linguaggio舌, 言葉언어, 혀språk, tungejęzyklínguaязыкspråk, tungaภาษา, ลิ้นcái lưỡi, ngôn ngữ舌头, 语言 (dil)
ad

1. iletişim yolu langage eril işaret dili langue des signes

2. söz ve dil bilgisi, lisan langage eril dil kursları des cours de langue

3. iletişim aracı langue dişil müzik dili langue de la musique

Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.