başucu
başucu
('baʃuʤu)ad
1. baş taraf Yatağın başucunu yükseltti.
2. Hastanın başucunda yakınları vardı.
3. coğrafya başucu noktası
ad
Sözcük Tarayıcı
?
- ▲
- basmak
- basmakalibi
- basmakalıbı
- basmakalip
- basmakalıp
- başöğretmen
- basparmagi
- başparmağı
- basparmak
- başparmak
- başpiskopos
- başrol
- bassagligi
- başsağlığı
- bastan
- baştan
- bastan basa
- baştan başa
- baştan çıkarıcı
- bastan savma