ayıp

ayıp

dirty, disgraceful, rude, scandalous, shame (a'jɯp)
ad ayıbı (ajɯ'bɯ)

1. utanç verici honte dişil Kimse onun bir ayıbını görmemiş. Personne ne peut le blâmer de comportement honteux.

2. kusur défaut eril , manque eril Oğlumuzun hiç bir ayıbı olmamıştır. Notre fils n'est fautif d'aucun manque.
agir avec indécence Öyle söylenir mi? Çok ayıp etmiş. Peut-on parler ainsi ? C'est très indécent de sa part.