mahvet-

mahvet-

('mahvet-)
fiil geçişli -i hâli mahveder ('mahvedeɾ)

1. anéantir Düşman ordularını mahvettiler. Ils ont anéanti les armées ennemies.

2. gâcher; casser ; bousiller Oyuncağını mahvetmiş. Il a bousillé son jouet.

3. gâcher Bu iş bütün günümü mahvetti. Cette affaire m'a gâché toute la journée.