benimse-

benimse-

(benimse'-)
fiil geçişli -i hâli benimser (benim'seɾ)

1. sahiplenmek adopter ; s'approprier Türkiye modern hayatı benimsedi. La Turquie a adopté le modernisme.

2. mecaz bağlanmak s'attacher Kiracı yeni evini benimsedi. Le locataire s'est attaché à sa nouvelle maison.