fena

fena

(fe'naː)
sıfat

1. kötü mauvais / -e mal fena bir alışkanlık une mauvaise habitude

2. can sıkıcı affligeant / -e désolant / -e fena sözler paroles affligeantes

a. canını sıkmak se comporter mal Ailesini terk etmekle fena yaptı. Il s'est mal comporté en quittant sa famille.

b. çaresiz bırakmak porter préjudice Bu borçlar onu fena yaptı. Ces dettes lui ont porté préjudice.

a. rahatsızlanmak avoir un malaise, aller mal Kötü haberi duyunca fena oldu. Il a eu un malaise en apprenant la mauvaise nouvelle.

b. kötüleşmek aller plus mal İlacını almadığından fena oldu. Il va plus mal en ne prenant pas son médicament.

c. ağlayıp yakarmak être affligé, être atterré Çocuğunu kaybedince çok fena oldu. Elle a été atterrée de la perte de son enfant.

---

fena

böse, schlechtbad, badly, bum, dirty, ill, poormalomauvais
zarf

çok beaucoup Bir kızdı mı fena kızar. Quand il se fâche, il ne connaît pas de limite.

Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.